Home |

Archief|

Archief

«Terug  12 oktober 2003 Verder»

12 oktober ´s-Graveland 5 geconcentreerd langs BVV´31: 4-3

H
ad ´s-Graveland 5 zich hersteld van de onnodige nederlaag tegen wasmeer van vorige week? Dat was de vraag die bij elke speler, supporter en andere voetballiefhebber zondagochtendvroeg door het hoofd speelde. Gelukkig bleek het team over voldoende veerkracht te beschikken. Ondanks dat aanvoerder Jeroen te Nuyl de wedstrijd, vanwege professionele verplichtingen in Cannes, missen moest. BVV´31 kwam al vroeg in de wedstrijd op een 0-1 voorsprong. En even zag het ernaar uit dat ´s-Graveland weggespeeld zou worden. Gelukkig kwam men op tijd weer bij zinnen, en werden er wat omzettingen in de opstelling gemaakt. Twee fraaie acties van Erik Klap zorgden er daarna voor dat de blauw-witten met een 2-1 voorsprong aan de thee konden. Na de rust drukte BVV´31 wel aan maar kon het geen echte een vuist maken. ´s-Graveland bleef geconcentreerd voetballen. Na de 3-1 en 4-1 (prachtige kopgoal van Joost te Nuyl) leek de tank bij ´s-Graveland echter leeg. BVV´31 kreeg kansen en kon terugkomen tot 4-3. Op het tandvlees, met wat geluk en door knap keeperswerk van Michiel Kamer konden na negentig minuten toch de drie punten in de tas; eindstand 4-3.

"Natuurlijk heb ik een goed gevoel over deze wedstrijd." Semi-playing-elftalbegeleider Joost te Nuyl zit na de wedstrijd met een grote grijns in het zonnetje op het terras voor de kantine."Daar heb ik ook alle reden toe, lijkt me. Ten eerste: we hebben gewonnen. Ten tweede: ik heb lekker gevoetbald. Ten derde: ik heb geen lichamelijke klachten. Ten vierde: ik heb het winnende doelpunt gemaakt. Ten vijfde: het is heerlijk weer. Anders nog?" Het begin van de wedstrijd had er voor de sympathieke inwoner van Kortenhoef weer als vanouds uitgezien. Langs de lijn met de vlag in de hand. Toen Kees Toes na zo´n twintig minuten met allerlei lichamelijke klachten de wedstrijd moest staken, maakte Joost eindelijk zijn langverwachte rentree.
Joost: "Bij het inschieten (foto) wist ik al dat het goed zat. Al mijn vijfentwintig bandages zaten op de juiste plek. En bij het buigen van de gewrichten hoorde ik geen gepiep of gekraak. Toen ik het veld inkwam had ik er daarom alle vertrouwen in dat het wel goed zou gaan. En zo ging het ook. Eigenlijk liep het de tweede helft nog beter dan in de eerste. En ja, als je dan met het hoofd de winnende goal weet te maken dan gaat er wel wat door je heen. Maar ik ben niet de persoon die lang bij de dingen blijft stilstaan. De andere jongens hebben ook prima gespeeld. Ik noem er zo maar twee: Erik legt er toch maar weer netjes drie doelpunten in. Michiel heeft fantastisch gekeept en ons in de wedstrijd gehouden."

Gelegenheidsaanvoerder Pim van Leeuwen is ook een tevreden man. Trots komt hij met het ingevulde wedstrijdformulier het terras oplopen. Pim:"Ik heb vorige week alle zaken met Jeroen goed doorgesproken dus ik verwachtte geen problemen. Het blijft vervelend dat een paar jongens mij niet echt willen accepteren als aanvoerder. Die blijven vragen stellen over de opstelling en zo. Die zeggen dan dat ze zelf met Jeroen hebben afgesproken dat ze geen reserve hoeven en dat soort dingen. Ik heb bewust geen extra mensen opgeroepen voor het team, want ik wilde graag dat Stok en Joost vandaag ook aan voetballen zouden toekomen. Het betekende ook dat we niet hoefden door te wisselen. Het probleem dat ik mijn aanvoerdersband aan iemand over moest dragen heeft zich daardoor niet voorgedaan."
Petje af
"Vandaag hebben Joost en Stok nogmaals laten merken dat ze tot de kernspelers van ´s-Graveland 5 behoren. Als relatieve jongeling van het team neem ik dan ook heel diep mijn petje voor ze af. De hoekschop van Stok die door Joost werd ingekopt, zal ik niet snel vergeten. Prachtig!"
Dutch Open
Stok van de Burg zelf blijft rustig onder alle opwinding. De hartoperatie die hij deze zomer onderging lijkt hij alweer bijna vergeten. Stok: "
Een aantal mensen denkt dat ik vanaf het ziekbed zo het voetbalveld ben opgesprongen maar zo is het natuurlijk niet. Ik heb onder medische begeleiding langzaam maar zeker gewerkt aan deze comeback. Mijn vrouw en mijn zonen Nick en Kevin (foto) hebben mij daarbij enorm gestimuleerd. En ik moet zeggen dat ik er een heel goed gevoel over heb. Van te voren had ik aangegeven dat ik maar een helft wilde spelen. Het is nu zonder problemen een hele wedstrijd geworden."
"Vanmiddag ga ik samen met Henk Huibers nog even naar de Dutch Open. Dat is een golftoernooi voor diegene die dat nog niet wisten. Het valt mij en Henk op dat zo weinig mensen binnen ons team verstand hebben van golf. Ik hoorde iemand zeggen: "zo´n balletje sla je met een stick." Maar dat is al helemaal fout want dat heet geen stick maar een club. Ik kan mij daar enorm aan ergeren. Hetzelfde met mensen die het hebben over "Pingpongen met een bletje". Dan denk ik hou je mond als je er geen verstand van hebt. Het heet tafeltennis met een batje."


De toss

Pim: "Ook ik begin ondertussen een beetje routine te krijgen met de toss. Zeker met de aanwijzingen van Jeroen denk ik dat ik acht van de tien keer de toss win. Vandaag dus ook weer. Ik heb de eerste helft zon mee gekozen. Dat had Joost vooraf aan me gevraagd. Henk heeft trouwens weer een prima wedstrijd gefloten."
"De aanvoerder van BVV leek me een aardige jongen. Goeie keeper trouwens ook. Het hele team van BVV kon trouwens aardig voetballen. Het verbaast me dat ze nog maar zo weinig punten hebben."


«Terug  12 oktober 2003 Verder»
 

Terug in de Tijd

 

"In het leven bestaan twee zekerheden: iedereen gaat dood en een trainer wordt ontslagen."
Aad de Mos
 
"Mijn gekste trainer? Dat was bij FC Koln de 'Generaal' Rinus Michels. Van hem kreeg ik ooit tweeduizend Mark boete wegens dribbelen."
Pierre Littbarski