Home |

Archief|

Archief

«Terug  9 november 2003 Verder»

9 november Matig 's-Graveland 5 tegen matig de Vecht gelijk: 1-1

Er stond vandaag opnieuw een zes-punten-wedstrijd op het programma. Vorig jaar was het vierde elftal van de Vecht nog een team waartegen je aan het doelgemiddelde kon werken. Dit seizoen tegen het derde elftal is dat anders. Zonder de gebroeders Klap, Ronald van Oostrum en Semi-playing-elftalbegeleider Joost te Nuyl moest ´s-Graveland 5 het op een veld vol herfstbladeren opnemen tegen de Vecht.
De eerste helft was van een zeer matig niveau waarbij de Vecht verzuimde een ruime voorsprong te nemen. Met een 0-0 stand werd de kleedkamer voor de rust opgezocht. De tweede helft namen de blauw-witten, met de zon in de rug, het initiatief. De druk op de goal van de Vecht werd opgevoerd. Veel van de aanvallen werden, al dan niet terecht, afgefloten voor buitenspel. Maar toch was het uiteindelijk Ton van der Meer die, na goed doorgaan, de score wist te openen. Hoewel de verdediging van ´s-Graveland de tweede helft een solide indruk maakte, werd er helaas nog een foutje gemaakt, dat door de Vecht nu wèl werd afgestraft. Eindstand: 1-1.

Non-playing-captain Jeroen te Nuyl zit er na afloop van de wedstrijd beduusd bij. "Natuurlijk had ik vandaag gewoon mee willen doen, maar het ging echt niet. Ik heb nog behoorlijk last van mijn rug. Jammer, want de aanval van ons had wel wat extra impulsen kunnen gebruiken. Ik had daarvoor Invaller Marco Nieuwendijk opgeroepen, maar die heeft het volgens mij gisterenavond wel erg bont gemaakt. Hij werd vanochtend tot zijn eigen verrassing op de bank wakker. Dan weet ik genoeg."
"De eerste helft was van een dramatisch niveau hotsknots-begonia-voetbal. Ik weet niet of de Vecht vandaag een normale dag had maar als wij in normale vorm zijn, kunnen we die jongens dik verslaan. Alleen waren we vandaag niet in normale vorm. We mochten zelfs blij zijn dat we de eerste helft niet op een dikke achterstand werden gezet. We hebben het aan keeper Michiel en het slechte afwerken van die jongens te danken dat we de nul hielden."
"Bij het oplezen van de startopstelling (foto) was het nu gelukkig eens rustig in de kleedkamer. De normale druktemakers waren vandaag kennelijk afwezig. Volgende week zijn we vrij, en de week daarop ben ik ook afwezig. Samen met mijn twee broers trekken we ons traditioneel een weekend terug in Frankrijk, zo ook dit jaar. Ik vermoed dat we dan heel wat over voetbal en met name over ons team zullen gaan praten. Ik verheug me er erg op."
Opdrachten
Stok en Fred (foto) hadden voor de wedstrijd langdurig overleg. Fred: "Het was voor het eerst dit seizoen dat we samen startten op het middenveld. Ik op rechts en Stok op links. Dan is het goed als vooraf nog even de afspraken worden doorgenomen. Wat dat betreft houd ik van duidelijkheid. Als iedereen zich aan zijn opdrachten zou houden, zouden we een stuk makkelijker voetballen. Dat heb ik ook nog een keer tegen Stok gezegd. Of het geholpen heeft? Dat vind ik altijd moeilijk in te schatten. Ik weet niet hoe Stok gevoetbald zou hebben, als ik hem van tevoren niet had toegesproken. Jeroen was bang dat ik me conditioneel zou sparen omdat ik weer terug moest fietsen naar Hilversum. Na afloop zei hij dat hij daar gelukkig niets van gemerkt had. Logisch, want zo´n afstand fietsen doet me niks. Of er moeten twee cols van de eerste categorie in zitten."
Gevaar
Ook Henk Huibers speelde vandaag een wedstrijd met twee helften. Of liever gezegd eigenlijk maar één helft. Henk: "De eerste helft stond ik reserve, en dan vind ik hetgeen probleem om te vlaggen. Nog geen eens makkelijk want in de vlag zat een behoorlijk gat, waardoor het niet altijd voorspelbaar was hoe de wind bij een vlagsignaal in de vlag zou waaien. Ook de vele bladeren maakten het soms maar moeilijk te beoordelen of een bal over de lijn was. Gelukkig is het allemaal goed gegaan. In de tweede helft heb ik linksbuiten gespeeld. Ik ben daar zelf niet helemaal tevreden over. Ik heb voor te weinig gevaar kunnen zorgen. Misschien ben ik wel gevaarlijker als ik zelf langs de lijn op kan komen, in plaats dan dat ik in de linkerpunt wordt aangespeeld. Nou ja, volgende keer beter."


De toss

Pim: "Ik had er vandaag enorme zin an. Ik wist dat Jeroen niet mee zou doen. Dus thuis had ik de kinderen al verteld dat papa vandaag aanvoerder zou zijn. Omdat Jeroen geen voetbalspullen bij zich had, had ik helaas ook geen aanvoerdersband ter beschikking. Ik heb dat maar opgelost met wat tape. Voor mij is het nu wel duidelijk dat ik een eigen band wil gaan aanschaffen. Misschien dat ik dat wel via een van de sponsors kan regelen. Over twee weken, tegen Kockengen sta ik door afwezigheid van Jeroen immers weer aan de toss."
"Ik weet niet wat het was vandaag. Al bij de toss ging het mis. De scheidsrechter was heel moeilijk in te schatten. Misschien was ik ook wel wat te overmoedig. In ieder geval heb ik de toss verloren, waardoor we de eerste helft met een lage zon-tegen voetbalden. Het liep bij mij van geen kanten. Ik had een beetje last van mijn linkervoet, maar normaal speel ik daar wel verder mee. Nu hield ik het na een half uurtje voor gezien, en heb het vlaggen van Henk overgenomen."
De aanvoerder leek me een aardige jongen, geen slechte voetballer ook. Hoewel hij niet bepaald een goede conditie had. In de tweede helft schoot hij tamelijk gelukkig de gelijkmaker binnen."


«Terug  9 november 2003 Verder»
 

Terug in de Tijd

 

"Ik heb zelf een Oostenrijks diploma. Allemaal theorie. Op het examen in Oostenrijk vragen ze je de uitslag van de Chinese competitie in het jaar 2000 voor Christus."
Ernst Happel