's-Graveland wint overtuigend van koploper Laren: 4 - 3      12 september

> In de eerste thuiswedstrijd van dit seizoen heeft 's-Graveland 5 uitstekende zaken gedaan. Hoewel de uitslag het niet doet vermoeden, werd er op overtuigende wijze gewonnen van koploper Laren'99. In het eerste kwartier was er een situatie waarin beide teams elkaar aftastten. Daarna nam 's-Graveland, voor de gelegenheid gestoken in de rode reserveshirts, het heft in handen. Voor de rust maakte Erik Klap uit twee van de vele uitvallen twee doelpunten ( ruststand 2-0). Na de rust kon Laren door foutjes in de verdediging terugkomen. Gelukkig bleef Erik bij de les en zorgde hij met nog eens twee doelpunten voor voldoende marge. (scoreverloop na rust 2-1, 3-1, 3-2, 4-2, 4-3).

Aanvoerder Jeroen te Nuyl speelde zijn eerste competitiewedstrijd van dit seizoen. "Ik ben een tevreden man. Niet alleen omdat we gewonnen hebben, maar ook omdat we goed gespeeld hebben. Vooraf had ik toch best nog wel wat zorgen. We hadden immers maar twaalf van de negentien spelers beschikbaar. Daardoor was het in eerste instantie al puzzelen met de opstelling. In tweede instantie was het zaak om geen onnodige blessures op te lopen. Maar ja, dat laatste heb je natuurlijk nooit volledig in de hand. Zo vroeg in het seizoen moet iedereen weer een beetje in lichamelijke conditie komen. Dat geldt zeker voor zo'n krachtmens als Ton van der Meer. Bij hem ging het dan ook mis toen hij zijn gewicht te geforceerd van de ene op de andere knie overbracht. Ik zag direct dat het niet goed was. Gelukkig werd hij goed opgevangen door de club (Henk v/d Woude, red.) die meteen de zakken ijs paraat had. Zoals op de foto te zien is, was ook de belangstelling van de supporters (Fien en haar nieuwe vriend, red.) hartverwarmend."

Pim van leeuwen: "Vandaag heb ik lekkerder gevoetbald dan vorige week. Het ging allemaal wat minder geforceerd. Nu scheelt het natuurlijk wel dat Jeroen vandaag zelf weer de aanvoerdersband had overgenomen en ik me op mijn eigen spel kon concentreren. Veel jongens keken nogal raar op van mijn schoeisel. Vorige week was ik op het kunstgras van sv Almere uit mijn voetbalschoenen gescheurd. Deze week ben ik diverse sportwinkels afgelopen, maar kon er geen kicksen naar mijn smaak vinden. Ik ben heel kieskeurig qua voetbalschoenen en ze mogen me ook niet al te veel kosten. Op een gegeven moment had ik een model van Puma dat me lekker zat, maar die hadden ze alleen in de kleur wit. Belachelijk natuurlijk. Ik weiger op andere dan zwartgekleurde schoenen te spelen. Omdat ik geen goede schoenen heb kunnen vinden, was ik gedwongen om mijn oude voor deze wedstrijd op te lappen. Ik heb ze daarvoor met witte cellotape bij elkaar moeten binden. Ze hebben het vandaag goed gehouden, maar ik zet volgende week mijn zoektocht naar mijn ideale voetbalschoen toch maar voort."

De Toss

Jeroen te Nuyl: "Vandaag ook weer de eerste toss voor mij van dit seizoen, althans zo dacht ik. Scheidsrechter Joost te Nuyl had daar namelijk andere ideeën over. Hij gooide geen muntje op, maar liet de aanvoeder van Laren raden in welke hand hijde fluit had verborgen. Een beetje kinderachtig vind ik. Joost heeft een goeie partij gefloten."
"De aanvoerder van Laren leek me een aardige jongen. Hij had dezelfde problemen als ik om elf fitte spelers binnen de lijnen te houden. Toch maakte hij zich niet echt druk."
Rarely-playing-elftalbegeleider en vandaag scheidrechter Joost te Nuyl is ook tevreden over het verloop van de wedstrijd. Joost: "Kijk als er twee ploegen willen voetballen, dan heeft de scheidsrechter het gemakkelijk. Vandaag was dat het geval. Na afloop moest ik aan een aantal spelers nog een spelsituatie uitleggen, en wel deze: Er werd binnen het strafschopgebied een overtreding op Luc te Nuyl gemaakt. Vervolgens legde ik de bal niet op de stip, daar was de overtreding namelijk niet zwaar genoeg voor, maar op de punt van het strafschopgebied. Veel spelers wisten niet dat een scheidsrechter die mogelijkheid heeft om zo'n situatie op te lossen. Kijk, dat vind ik dan weer gek."

Supporters van de week

> Geen woorden maar daden! Stijn en Bram Krumpelman.