Jeroen te Nuyl: "Met de kennis van nu zou je kunnen zeggen dat het misschien niet zo'n goed idee was om op zaterdagavond ons pokeravondje te organiseren. Maar goed we hadden al weer een tijdje niet gekaart, Frits van der Meer wilde graag zijn nieuwe huis aan ons laten zien, en het leek me gewoon ook wel een goede ontspanning."
Aan tafel zaten weer de oude bekenden. Behalve Jeroen en Frits waren dat de actieve spelers Luc te Nuyl en Pim van Leeuwen, oud-speler en mental coach Peter Krumpelman, supporter en al heel lang veelbelovend wielrenner Maarten Schaap en last but not least oud-club-scheidsrechter Joost te Nuyl.
Jeroen: "Het was inderdaad weer ouderwets gezellig. Vandaar dat het misschien ook wel ouderwets laat, of eigenlijk vroeg werd. Fritsie had het prima geregeld qua eten en drinken. Vooral de kaaswafeltjes en de hete makreelsalade vielen goed in de smaak. Qua muziekbelevenis hadden we een noviteit. Op een laptop konden we via YouTube de muziek selecteren die het beste paste bij de emoties van het moment. Nee, de Ace of Spades van Motorhead kwam niet voor bij. Wel op mijn verzoek AC/DC met She's got the Jack. Hoogtepuntje qua muziek was voor mij ook de Dizzy Man's Band met clips van The Sow en het onvergetelijke The Opera."
"Kijk op een pokeravond heb je altijd winnaars en verliezers. Gelukkig hoor ik zelf meestal bij de winnaars. Hoewel 'gelukkig' is hier niet het goede woord want ik denk dat pokeren geen kwestie van geluk is maar van pure behendigheid en intelligentie. Weten wanneer je moet meegaan en moet weggaan. Weten wanneer je moet bluffen. Dat soort dingen gaan mij goed af. Nee, ik ga hier niet zeggen wie de grote verliezers waren. Voor je het weet, heb ik mensen beledigd en ik zou het erg jammer vinden als die de volgende keer niet meer meedoen. Maar Huilen is voor jou te laat van Corry en de Rekeld was aan het eind van de avond voor sommigen onder ons ook een heel toepasselijk lied."