Bij binnenkomst verzorgde Luc een heerlijk kopje vers gezette koffie dat desgewenst, hoe origineel, vergezeld ging van een ouderwetse kano. Luc: "Ja, ik was vanmiddag bij de banketbakker en was eigenlijk op zoek naar rondo's. Dat sluit namelijk goed aan bij een trainingsvorm die we vroeger nog wel eens op dinsdagavond deden. Maar de bakker had geen rondo's. Toen zei dat meisje achter de toonbank 'waarom neem je geen kano's?' Daar was ik zelf nou niet op gekomen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Nou, de jongens (Jeroen, Joost, Ton, Frits, Maarten en Pim, red.) hebben er van gesmuld."

Onder het kaarten werd de inwendige mens door Luc niet vergeten. Natuurlijk horen de traditionele nootjes chips en pinda's erbij. Luc ging echter verder met schalen met paardenworst en brandnetelkaas (altijd even oppassen, red.). Hoogtepunt van de avond vormden de door Luc zelf in elkaar gedraaide salades. Een bij elkaar gescharrelde eiersalade en een zeldzaam lekkere tonijn met kappers-salade. Tegen het eind van de avond, (of was het reeds vroeg in de morgen?, red.), zette Luc tot ieders verrassing ook nog eens de gehaktballetjes met satésaus op tafel. Het mag duidelijk zijn dat de avond (of was het de ochtend, red.) niet meer stuk kon. (Gelukkig kregen we er ook nog wat te drinken bij, red.)

Jeroen te Nuyl: "Ja, het was een geslaagde avond. Minpuntje vond ik dat er toch weer gelazer was met de spellen kaarten. Om een of andere duistere reden begonnen we met een stok kaarten met Chinese oorsprong. Nou zijn mijn vreemde talen best sterk, maar Halten Vlouw en Luiten Dlie versta ik slecht. Daarbij waren die kaarten ook nog eens slecht leesbaar. Met meerderheid van stemmen hebben we bij Luc andere kaarten gevraagd. Hij kwam met een heel nieuw spel waar het cellofaan nog omheen zat. Die waren vanzelfsprekend erg glad en Luc won er geen potje mee. Op initiatief van Luc zijn we toen al weer snel overgestapt op spel nummer drie. Veel geluk heeft het Luc trouwens niet gebracht. Hij moest wel twee keer naar boven om extra geld uit een ouwe voetbalsok te halen. Jammer. Ja, het blijft toch je broer."

Jeroen: "Nee, over het voetbal hebben we het natuurlijk niet veel gehad. Wat dat betreft merk je dat we allemaal toch met een soort rouwverwerking bezig zijn. Niet zo gek natuurlijk als je de resultaten van afgelopen seizoen in ogenschouw neemt. Voor mij persoonlijk komt daar nog een tegenvaller bij. Ik heb namelijk op een doelpunt naast de Looney-Tunes-Topscorer-Trofee gegrepen. Afgelopen seizoen heb ik wel de meeste doelpunten gescoord, maar om de trofee te winnen moest je minimaal tien doelpunten gescoord hebben. Dat bleken achteraf de kleine lettertjes in de voorwaarden te zijn geweest. Balen, want ik had er negen inleggen. Ik had de laatste wedstrijd in eerste instantie 2-2 op het wedstrijdformulier ingevuld, waarbij ik mezelf twee doelpunten had laten scoren. In tweede instantie heb ik dat toch maar uitgegumd en er 0-0 van gemaakt. Ja, gelukkig bleek toch dat mijn sportieve ik het won van mijn eerzuchtige ik. Daarnaast was het natuurlijk ook leuk voor onze keeper Frank Scheltus om een keer de nul te houden."