Thuis Vorige Volgende

 

 

 

 

 

 

 9 oktober
 

Eerste nederlaag van het seizoen voor 's-Graveland bij Weesp: 3-2

Tja, het moest er een keer van komen, maar dat ’s Graveland bij Weesp tegen de eerste nederlaag van het seizoen aanliep, heeft het geheel aan zichzelf te wijten. Uiteindelijk met 9 man van start – Harun moest zich op het laatste moment afmelden wegens achillespeesproblemen – en dat ging eigenlijk heel behoorlijk. Frank, Ronald, Giliam, Niels, Luc, Alfred, Fred, Menno en Jeroen leverden een prima eerste helft af, waarin ze duidelijk de bovenliggende partij vormden en ook genoeg kansen kregen, maar verzuimden te scoren. Vooral Jeroen had het vizier niet op scherp staan, ondanks dat hij zich alcoholvrij door een zware pokeravond had geworsteld. En dan zul je altijd zien dat de tegenstander dan scoort. Zo ook nu, een zondagsschot dat onder de voet van Giliam doorgleed en Frank verraste. Gelukkig kreeg ´s Graveland nog voor rust toch loon naar werken, toen Niels van dichtbij inschoot en de keeper mede door een mislukt overstaphakje van Jeroen werd verschalkt.

(Tekst Jeroen, Foto's Luc te Nuyl)


Luc: Aan de warmingup heeft het niet gelegen Menno pakt dit altijd zeer serieus op. Het bleek alleen wel dat zijn linkerbeen 12 centimeter korter is dan zijn rechter.


Luc: Ronald was er voor het eerst weer eens bij. Het hooghouden is hij nog steeds niet verleerd... Hij wistzijn record van 7,5 helaas niet te verbeteren. Hij blijkt wel nogsteeds een van de fitste van het team te zijn en spee


Na de pauze – zonder thee, wat voor een getergde stemming zorgde – begon ’s Graveland opnieuw degelijk, maar echt gevaarlijk werd het niet. Beide partijen hielden elkaar in evenwicht en gaven weinig weg, tot een ongelukkig moment van Alfred Weesp op een presenteerblaadje de 2-1 bezorgde. Dat was een flinke domper voor de gasten, die zich toch weer terugknokten. Een hoekschop van Niels werd bij de eerste paal over de keeper doorgekopt door Jeroen, waarna Giliam het laatste tikje gaf met het hoofd: 2-2. Nou ja, toch nog een verdiend punt, was wellicht de gedachte bij ’s Graveland, maar het mocht niet zo zijn. Een klutsbal belandde voor de voeten van de nr. 4 van Weesp, een van hun betere spelers, die ineens vrije doortocht had en Frank passeerde. ’s Graveland drong nog wel aan, maar verder dan 2 ballen in de sloot achter het Weesper doel – wat een bejaarde passante nog toch halsbrekende toeren verleidde; je moet erbij zijn geweest – kwamen de blauw-witten niet.

 

 
Gelukkig werd na afloop in het paviljoen aan de Papelaan een knap pilsie en dito bitterballen geserveerd, zodat de kater enigszins kon worden weggespoeld. En aanvoerder Maarten was en is natuurlijk een aardige jongen en prima voetballer, die door Ronald overigens wel knap uit de wedstrijd werd gespeeld. Volgende week naar SV Nieuw-Utrecht, be there!
 
Luc: Frank voelde de enorme extra druk van de grote hoeveelheid skyboxen die naast het veld zijn geplaatst. Hij had voor de wedstrijd al geen goed gevoel over de einduitslag. Hij bleek helaas gelijk te krijgen.
 
 
 
 

De rust


Luc: In de theeloze rust waren we er nog van overtuigd dat de puntenpakmachine op volle toeren zou gaan draaien.

 

Supporters van de Week

Luc: Supporters van de week In de skyboxen waren het bekende Weesper Wals DUo Wim&Wilma. Zij hadden zich ruim voor e wedstrijd genesteld in hun skybox. Wilma is halverwege de wedstrijd wel even op de bank gaan liggen.

 

 

 

 

 

Supporters van de Week langs de lijn: Cas Teun, Joep en Mert.

 

 

De Toss

Luc: Ondanks dat de foto anders doet vermoeden, was Maarten, de aanvoerder van Weesp, een hele aardige jongen en daarbij ook nog eens een goede voetballer.